Λίγα λόγια για τις Ψυχώσεις
Τι είναι;
Ομάδα παθήσεων με κοινό χαρακτηριστικό την πλήρη ή μερική αποκοπή του ατόμου από την πραγματικότητα. Βασικά συμπτώματα των νοσημάτων αυτών είναι η παράξενη συμπεριφορά, οι παράλογες πεποιθήσεις, οι διαταραχές της αντίληψης (ψευδαισθήσεις/ παραισθήσεις ακουστικές, οπτικές, οσφρητικές, γευστικές, σωματικές) και ο αποδιοργανωμένος-ακατάληπτος λόγος. Χαρακτηριστικό των ψυχώσεων είναι η έλλειψη νοσοεπίγνωσης (εναισθησίας), δηλαδή πρόκειται για τη μόνη ασθένεια στη φύση στην οποία ο πάσχων δεν κατανοεί ότι πάσχει. Κλασικές φράσεις ενδεικτικές(αν όχι αποδεικτικές της Ψύχωσης)είναι ‘δεν είμαι τρελός’ και ‘δε θέλω φάρμακα’
Διάγνωση:
Σε μερικές περιπτώσεις Ψυχώσεων, η διάγνωση είναι προφανής και σε μη ιατρούς λόγω των κραυγαλέων παραδοξοτήτων που υποστηρίζει ο ασθενής. Άλλοτε πάλι, η ψυχωτική δραστηριότητα μπορεί να είναι βραδείας, ύπουλης έναρξης και να εξελίσσεται αργά χωρίς να προκύπτει ένα εξόχως ορατό σύμπτωμα. Εξάλλου, σε αρχικά στάδια ψύχωσης, ο ασθενής μπορεί να βιώνει ένα διάχυτο κι ακαθόριστο φόβο για σωματικές ή νοητικές λειτουργίες, χωρίς να μπορεί κι ο ίδιος να το συγκεκριμενοποιήσει. Η επαφή με τον Ειδικό είναι μεγάλης σημασίας για την έγκαιρη παρέμβαση. Δυστυχώς, το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι η άρνηση των ασθενών με Ψύχωση να εξεταστούν. Η άρνηση αυτή είναι σχεδόν διαγνωστική καθώς οι πάσχοντες από άλλα νοσήματα προσέρχονται οικειοθελώς για εξέταση.
Θεραπεία:
Οι Ψυχώσεις είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση της Ψυχιατρικής ειδικότητας και η κατηγορία εκείνη των νοσημάτων που είναι περισσότερο συνδεδεμένη συνειρμικά με την ουσία της δουλειάς του Ψυχιάτρου. Οπωσδήποτε, η σύγχρονη φαρμακολογία έχει αποδώσει μια σειρά πολύ αποτελεσματικών σκευασμάτων στη θεραπευτική μας φαρέτρα, εντούτοις θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια σειρά άλλων παρεμβάσεων, κατά περίπτωση, μπορούν και πρέπει να ενορχηστρωθούν για να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα. Ενδεικτικά, η υποστηρικτική Ψυχοθεραπεία, η Ψυχοεκπαίδευση του Πάσχοντος και της οικογενείας του (ενημέρωση κι εκπαίδευση) και οι πλείστες άλλες δράσεις ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης ,είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την επαναφορά του ατόμου κατά το δυνατόν πιο κοντά στην προνοσηρή του κατάσταση.